Over
barzois, windhonden en teckels.
Veel mensen die als kind opgroeien met een
bepaald soort hond en er positieve ervaringen mee hadden, willen later vaak
dezelfde soort wanneer ze hun eigen plekje hebben. Bij mij is het niet anders.
Toch heb ik ook gegronde redenen om een sterke voorkeur te hebben voor grote
windhonden en dit zal altijd zo blijven.
Buiten barzois, had mijn vader ook nog
enkele andere rassen waar hij sporadisch eens mee kweekte. Zo hadden we een
langharig teckeltje en zij kreeg één pupje: mijn grote jeugdvriend Robby.
Mijn droom was dan ook lang om later een
barzoi en een teckel te hebben. Maar uiteindelijk bleek het al heel wat om mijn
man zover te krijgen om één hond te houden! En als ik moest kiezen tussen de
twee, kies ik toch altijd voor de barzoi.
Mijn tweede dochter is net als ik helemaal
gek op barzois en haar tweede keuze gaat ook naar teckels. Aangezien we nu voor
een kleinere (maar nog steeds grote) windhondensoort kozen, de Spaanse galgo,
was het plots minder ondenkbaar om er nog een tweede kleiner hondje bij te
hebben. En mijn man blijkt ook een voorkeur te hebben voor teckels! :-)
Dus ja, het is beslist: we nemen twee
honden! Na 20 jaar huwelijk had ik dit zeker niet meer verwacht, wauw!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten