De zesde week

De zesde week.

De maandag dat hij precies 5 weken bij ons woonde, gingen wij met ons hele gezin naar de dierentuin. Daar hadden ze ook katten... ;-)

Wij gaan gewoonlijk weg dan van de namiddag tot de avond, wanneer we op uitstap gaan. Onze kat is al wel enkele keren alleen geweest, steeds meerdere uurtjes. Maar nu hij overdag zo actief is, is het natuurlijk wel spannender om hem achter te laten dan in het begin. Wat zal hij allemaal uitspoken, vraag ik me dan af. Maar nee hoor, NIETS. Hij heeft gewoon lekker veel geslapen. Toen we thuis kwamen, kwam hij tevoorschijn vanonder het bed met lieve nieuwsgierige slaapoogjes. Ik laat ook steeds brokjes voor hem achter op verschillende plaatsen, zodat ik nadien kan zien waar hij geweest is. Dit doe ik al sinds de tweede week of zo, om te zien waar hij overal komt en ook om hem aan te moedigen te exploreren. Zo kon ik in het begin zien waar hij 's nachts durfde komen wanneer we sliepen. Maar nu blijven die brokjes 's nachts liggen, want dan slaapt hij, net zoals wij. Ik hoor hem die brokjes pas opeten wanneer ik net wakker ben! :-)

En zo ook wanneer we weg zijn. De brokjes liggen nog op al die plaatsen waar ik ze achterliet. Dus hij slaapt wel degelijk dan. Wat wil zeggen dat hij uitkijkt naar - en geniet van - onze aanwezigheid! :-)

Een naam vinden blijft een probleem. Ik probeer nu gewoon steeds iets anders voor enkele dagen. Hopende dat er op den duur wel iets zal blijven hangen dat ons allen aanstaat. Hij komt wanneer ik "kom" roep, en "poes" enz. Tenminste toch als hij denkt dat ik iets te eten of te drinken voor hem heb hihi.

Aan het genieten van wat kattenmelk / Enjoying some cat milk

Hij leert echt heel snel en al in de eerste week kwam ik erachter dat zijn geheugen ook supergoed is. Wanneer ik hem een brokje toegooide en dat belandde ergens onder waar hij er niet aankon, ging hij de dagen nadien daar nog steeds terug kijken. Ook wanneer hij ergens op klom, er iets afgooide of er zelf terug afviel, vergat hij dit niet en probeerde het niet meer op dezelfde plaats. Dus ik moet geen schrik hebben dat hij datzelfde er terug afgooit of zo. Hij is ook heel voorzichtig met mijn spullen.

Hij komt nu gerust ook op bed zitten als er 3, 4 of zelfs meer personen op zitten of in de kamer zijn! Vooral natuurlijk als we hem stukjes vlees of vis voeren. Of wat hem ook wel interesseert: onze cavia. Mijn dochters komen soms op het bed zitten met onze cavia en konijn. vooral de cavia interesseert hem enorm. Ze maakt geluid, dat scheelt natuurlijk. Vorige week heeft hij al een keer proberen te bijten in de cavia. Dus samen alleen laten, is zeker geen optie. ;-) Maar het feit dat hij dit alles durft waar wij gewoon met meerdere personen bijzitten, is weeral fantastische vooruitgang.

Of het nu uit jagersdrang is, of uit andere interesses, hij komt er gezellig bij liggen als één van ons de cavia vast heeft op bed. Dus daar maakten we al meerdere keren gebruik van. Het is sowieso bevorderlijk voor zijn socialisatie. Voor het observeren van de cavia, of om eten te krijgen, heeft hij duidelijk heel wat over. :-)

Het leren kennen van onze andere huisdieren / Getting to know our other pets

Opnieuw zag ik hem kopjes geven aan spullen. Nog steeds maar zeer miniem hoor, dat wel, maar hij doet het en dat is al meer dan helemaal niets hè. Ik hoor hem ook kopjes geven aan de doos onder het bed. Hij heeft ook al stukken van de hoeken gebeten (gegeten zeg maar). Mijn vorige kat deed dat ook, was eveneens gek op dozen. Dus een eenvoudige lege doos is altijd een goed hulpmiddel bij de emotionele ontwikkeling van een kat hihi.

Hij zal ondertussen nu natuurlijk al wel aan meer dingen kopjes geven, maar die maken geen geluid zoals die doos, dus dat is wat moeilijker te achterhalen door mij.

Zijn stoelgang was vandaag weer wat steviger. Het gaat op en af en het is waarschijnlijk een kwestie van tijd voordat het alleen nog maar "op" gaat.

Hij zit duidelijk elke dag te wachten tot ik wakker word! Steeds op diezelfde plaats daar op dat kussen op die boekendoos. Die boeken moet ik normaal gezien nog ergens een plaatsje geven of opbergen, maar voorlopig laat ik die daar lekker staan. ;-)

Zijn plaatsje naast mijn bed, waar hij tegenwoordig elke dag op mij zit te wachten tot ik wakker wordt
His place next to my bed, where he now sits every day waiting for me until I wake up

Zodra ik hem aankijk en hij ziet dat ik wakker ben, begint hij zijn dagelijkse avonturen. Gaat de brokjes zoeken die ik voor hem achterliet voordat ik ging slapen of eten uit zijn bakje als daar nog iets in zit, gaat op de bak, begint de zitzakken te bespringen, springt in de doos onder het bed enz.
Soms speelt hij zo hevig dat het bed er van beweegt hihi. Dan botst hij er tegen tijdens het springen eronder. Of hij doet mijn laptoptafeltje schudden! Hij denkt soms ook dat hij kan vliegen, want hij vliegt dan letterlijk door de kamer! Knap om te zien is dat! Hij weet dus niet altijd goed wat hij is, een poes, een vogel, of misschien een hond? Want hij lust meer dan vlees alleen hihi. Hij probeerde vorige week de broodkorsten van de wentelteefjes op mijn bord te stelen. Beter gezegd: hij slaagde er zelfs in, tot 2 keer toe! Hij is zo snel en listig, moet hem in het oog houden wanneer er eten in de buurt is. Ik weet dat katten dit durven, maar vind het meer een typisch hondending. Daarom dat ik zeg, hij eet en aast op eten als een hond en vliegt als een vogel hihihihi.

Ik heb al zoooooveel plezier met hem gehad, elke dag doet hij me lachen.

Het overtuigd me er alleen maar meer van dat dieren in een mensenleven onmisbaar zijn. Ze zijn voor ons geschapen en dat ondervinden we echt telkens opnieuw!

Een dier in je nabijheid hebben werkt therapeutisch. Dat ondervond ik al in mijn jeugd. Ik had toen al regelmatig depressies, was vaak heel ongelukkig en kon urenlang huilen. Mijn toenmalige kat heeft mij meermaals getroost en terug opgebeurd. Hetzelfde ondervond ik al van kindsbeen af met honden. Nergens vond ik beter schouders om op uit te huilen dan bij dieren. En door hun gedrag en altijd liefdevolle en geduldige reacties, hebben ze vanzelf een helende werking. Ik had mijn jeugd niet levend doorgekomen zonder dieren in mijn leven, dat weet ik 100 % zeker. Ik ben ook blij dat je steeds meer ziekenhuizen en rusthuizen ziet werken met dierentherapie. En ik hoop dat op een dag dit overal toegelaten zal zijn!

Enkele dagen geleden kregen we het idee om de plastic folie tegen de raam tijdelijk wat hoger te hangen. Zo kan de kat buiten kijken, ook wanneer de raam dicht is. En hij vindt het fantastisch. Verkiest soms zelfs het naar buiten kijken boven het spelen met ons! Weeral iets waar we zijn leven mee konden verbeteren en we hem gelukkiger mee konden maken.

Wat hij nu dan ook interessant vindt, is de spiegeling die 's avonds ontstaan is doordat die folie verplaatst is. Hij merkt zichzelf op in de spiegeling van de raam, en ook de bewegingen die wij speciaal voor hem maken. Grappig hoe hij daar op zit te loeren hihi.

En heb ik al verteld over hoe een proper ventje hij is? Ik las dat sommige katten hun stoelgang niet echt begraven, maar enkel wat aan de muur of rand van de bak krabben ter bedekking. Wel, onze kat begraaft zijn behoeften onder een letterlijke berg kattensteentjes! :-) Waardoor wij dus meestal maar weinig geurhinder ervaren.

Hij houdt wel heel goed de deur in het oog tegenwoordig. Als die maar eventjes wat verder openstaat, doet hij aanstalten om er naartoe te gaan. Dus we moeten goed opletten nu. Maar moest hij toch eens ontsnappen, maak ik me daar al lang zo geen zorgen meer over als in het begin. Hij komt al goed naar ons om eten. Dus zo zou ik hem dan wel terug kunnen lokken. Toch wil ik hem liever nog zo lang mogelijk op onze kamer houden, omdat dit voor zijn socialisatieproces wel veel beter is. Zodra hij een keer ontsnapt en het hele huis leert kennen, gaat hij meer willen en waarschijnlijk uiteindelijk miauwen aan de deur. Dat wil ik nog eventjes voorkomen. Eerst verder werken aan onze vriendschap met hem. Zodra het vertrouwen volledig is, dan pas is het mijn plan om hem het hele huis te geven. Stel dat de voor- of achterdeur een keer open blijft staan en hij naar buiten loopt, dan moeten we hem toch terug kunnen roepen hè, of dan moet hij ons toch voldoende vertrouwen om zich door ons te laten pakken. Ik wil niet riskeren dat we dan op hem gaan moeten jagen! Dan staan we terug bij nul. En hij is content nu en groeit nog elke dag. Het gaat elke week beter, dat willen we zo houden. :-)

Terwijl ik dit zit te schrijven, zie ik hem net voor het eerst twee hevige kopjes geven aan mijn kast, meer specifiek in het vak waarin ik eergisteren een plaatsje voor hem gemaakt heb! Heerlijk, meer vorderingen. :-)

Lekker relaxen in het vak dat ik voor hem vrijmaakte in de boekenkast naast mijn bed / Hanging out in the spot I made available for him in the bookcase next to my bed